Infekcje przenoszone drogą płciową są obecne w życiu ludzi od wieków. Dolegliwości te najłatwiej rozpowszechniają się przez bliski kontakt cielesny lub kontakty seksualne (analne, waginalne, oroanalne, orogenitalne, zoofilne).

Sposoby zakażenia chorobami wenerycznymi

W przypadku chorób tego typu materiał zakaźny mogą stanowić wydzielina z cewki moczowej, pochwy, szyjki macicy, odbytu, nasienie, ewentualnie ślina. Niektóre z chorób będących w grupie infekcji przenoszonych drogą płciową są w stanie przenosić się w sposób nie związany z seksem, tzn. przez krew oraz produkty krwiopochodne, a także drogą wertykalną z organizmu matki do rozwijającego się płodu albo w trakcie porodu naturalnego z matki na nowonarodzone dziecko. Choroby przenoszone drogą płciową, inaczej mówiąc weneryczne, to dolegliwości o charakterze zakaźnym, które mogą dotyczyć konkretnego miejsca (zakażenie miejscowe) lub też całego organizmu (zakażenie uogólnione). Z tego względu w ich przebiegu może zostać zajęta skóra oraz błony śluzowe narządów płciowych, jak też mogą one powodować zakażenia uogólnione, w czasie trwania których niemalże każdy narząd może zostać zakażony.

Najczęściej wystepujące choroby weneryczne

Jako przykład powszechnie spotykanych chorób wenerycznych podać można kiłę, rzeżączkę, wrzód miękki, ziarniak pachwinowy, ziarnicę weneryczną. Dodatkowo, prócz wymienionych już infekcji, wspomnieć należy o grupie chorób „nowej generacji” przenoszonych drogą płciową (nieswoiste choroby weneryczne). Ich przykładem jest nierzeżączkowe zapalenie dróg moczowo-płciowych wywołane przede wszystkim przez chlamydie, czasem przez inne drobnoustroje (rzęsistek pochwowy, ureaplasma, mycoplsma). Do grupy chorób wenerycznych „nowej generacji” zaliczyć można także żółtaczkę wszczepienną (typu B), zakażenia wywołane wirusem HIV, jak również wirusem cytomegalii.

Leczenie chorób wenerycznych

Największa zapadalność na choroby przenoszone drogą płciową występuje w krajach wysoko rozwiniętych i należy do najczęściej występujących chorób zakaźnych na świecie. Jako czynniki potęgujące ryzyko zachorowania podać należy: młody wiek, stan socjalny, miejsce życia (duże miasta), płeć, uzależnienia (choroba alkoholowa, narkomania, nikotyna), zachowania seksualne. Infekcje przenoszone drogą płciową są obarczone niebezpieczeństwem pojawienia się powikłań, do których zaliczyć można bezpłodność. W większości przypadków leczenie chorób wenerycznych polega na przyjmowaniu antybiotyków oraz leków przeciwwirusowych i obejmuje zarówno osobę zakażoną, jak i jej partnera.