Opryszka zwykła (opryszczka pospolita), popularna również pod nazwą zimno lub febra, to wirusowa choroba skóry, wywołana wirusem z grupy Herpes simplex virus (HSV) . Ujawnia się w postaci drobnych pęcherzyków zlokalizowanych zwykle na granicy błon śluzowych oraz skóry, z tendencją do nawrotów.

Rodzaje opryszczki

Wyróżnić można dwa rodzaje zakażenia wirusem Herpes. Pierwszy to zakażenie pierwotne (wirus opryszki typu pierwszego – HSV1). Najczęściej spotykaną chorobą wywoływaną przez ten rodzaj wirusa jest opryszczka wargowa. Choroba manifestuje się poprzez charakterystyczne zmiany (nadżerki, owrzodzenia, drobne pęcherzyki na błonach śluzowych jamy ustnej) występujące w obrębie czerwieni wargowej oraz na śluzówce jamy ustnej. Pierwsze objawy choroby pojawiają się po okresie wylęgania wynoszącym mniej więcej siedem dni. Do zakażenia najczęściej dochodzi u dzieci. Drugim rodzajem jest zakażenie wtórne – nawrotowe (wirus opryszczki typu drugiego – HSV 2). Choroby wywołane tym rodzajem wirusa to przede wszystkim nawrotowa opryszczka narządów płciowych (herpes genitalis). Zmiany świadczące o chorobie zlokalizowane są w większości przypadków na żołędzi prącia i napletku oraz na wargach sromowych mniejszych. Również nawrotowe zakażenie skóry i błon śluzowych wywołane jest przez wirusa opryszczki typu drugiego. Zmiany zwykle pojawiają się w wyniku oddziaływania bodźców wywołujących, czyli na przykład gorączki, promieniowania UV, stresu, infekcji czy zmian hormonalnych. Infekcja utrzymuje się w postaci utajnionej w zwojach nerwowych do czasu nawrotu choroby, kiedy to wirus HSV przechodzi do skóry i błon śluzowych. Zakażenie przybiera postać zgrupowanych, drobnych pęcherzyków na podłożu rumieniowym. W trakcie rozwoju choroby pęcherzyki ulegają pęknięciu, a na ich miejscu pojawiają się strupy o żółtawym zabarwieniu.

Diagnostyka i leczenie opryszczki

Opryszczka zwykła jest chorobą powszechnie występującą na całym świecie. Zwykle do zakażenia dochodzi drogą kropelkową oraz przez kontakty bezpośrednie. Diagnostyka opryszczki oparta jest przede wszystkim na obrazie klinicznym choroby. Leczenie opryszczki w przypadku zmian niezbyt nasilonych przebiega miejscowo przy użyciu leków osuszających oraz odkażających (maść cynkowa, Viosept). Stosuje się również preparaty przeciwwirusowe w formie maści Acyklowir . W przypadku zmian nawrotowych, zwłaszcza w przypadku opryszczki narządów płciowych, wskazana jest terapia ogólna. Aplikowane są wówczas leki przeciwwirusowe w formie doustnej oraz w postaci wlewów dożylnych. Pożądana jest również suplementacja witamin z grupy B (B1, B12). Przy nawracającej opryszczce wskazane jest ogólne wzmocnienie organizmu (na przykład suplement diety z lizyną).