Półpasiec

Termin „pół-pasiec” najprawdopodobniej pochodzi od miejsca lokalizacji manifestujących go zmian chorobowych. Półpasiec wywoływany jest przez wirusa ospy wietrznej oraz półpaśca VZV (vari-cella-zoster virus), który wchodzi w skład grupy wirusów opryszczki.

Przyczyny półpaśca

Choroba zakaźna, którą jest półpasiec, pojawia się u pacjentów, którzy wcześniej chorowali na ospę wietrzną i u których nastąpił powrót bezobjawowego zakażenia w zwojach czuciowych. Do czynników, które najczęściej wpływają na reaktywację zakażenia zaliczyć można oparzenie słoneczne, zmniejszenie lub wrodzone niedobory odporności organizmu, radioterapia, jak również styczność z osobą chorującą na ospę wietrzną. Półpasiec to choroba często spotykana, zwłaszcza u osób po 40 roku życia. Powtórne zakażenia wirusem zdarzają się względnie rzadko.

Przebieg choroby

Półpasiec w większości przypadków rozpoczyna się od uczucia bólu w zajętej lokalizacji na 1–5 dni przed wystąpieniem zmian skórnych. W pierwszej fazie tworzą się rumieniowe ogniska w przebiegu nerwu, a potem na ich podłożu pojawiają się pęcherzyki 2–3 mm, z których powstają krosty, strupy i nadżerki. Zmiany pozostają zwykle przez okres 2–4 tygodni, a następnie zabliźniają się, silny ból może trwać wiele tygodni a nawet miesięcy czy lat, przechodząc w nerwoból popółpaścowy.

Powikłania półpaśca

Okoliczności, które sprzyjają pojawieniu się neuralgii popółpaścowej (powikłania półpaśca) to stosowanie leków immunosupresyjnych, wiek powyżej 50 lat, postać oczna półpaśca.

Leczenie półpaśca

Postępowanie diagnostyczno-lecznicze półpaśca polega na miejscowym leczeniu zmian skórnych. Zwykle wykorzystanie terapii ogólnej przyczynia się do skrócenia okresu zakaźności, łagodzi przebieg choroby, ale również ogranicza intensywność dolegliwości bólowych oraz niebezpieczeństwo pojawienia się neuralgii popółpaścowej. W przypadku leczenia półpaśca ordynowane są takie same leki jak w przypadku opryszczki zwykłej, jednakże w większych dawkach. Lekiem bazowym jest acyklowir (lek przeciwwirusowy). Leczenie osób ze zmniejszoną odpornością winno odbywać się dożylnie. Zamiennie w leczeniu półpaśca korzystać można z leku o nazwie walacyklowir. Również szeroko stosowane są środki uśmierzające ból. Do miejscowego leczenia zmian skórnych wykorzystuje się środki odkażające, np. z oktenidyną, a także preparaty ograniczające wysięk, np. z tlenkiem cynku. Leki przeciwpadaczkowe polecane są do leczenia nerwobólów.