Róża (erysipelas) jest bakteryjną chorobą zakaźną, powszechnie występującą wśród pacjentów w podeszłym wieku oraz noworodków, niemowląt i dzieci. Również pacjenci cierpiący na cukrzycę, z niedoborami immunologicznymi, ale również osoby z owrzodzeniami skórnymi, zakażeniami grzybiczymi należą do tak zwanej grupy predysponowanej. Róża to proces chorobowy spowodowany bakteryjnym zapaleniem głębszych warstw skóry, skóry oraz tkanki podskórnej. Choroba ta pojawia się w wyniku zakażenia paciorkowcami z grupy A (Streptococcus pyogenes) oraz gronkowcem złocistym (Staphylococcus aureus).
Przebieg choroby
Symptomem pojawiającym się jako pierwszy jest niezwykle bolesny rumień, który powoli acz systematycznie ekspanduje. Powstała zmiana jest wyraźnie odgraniczona od otaczającej ją zdrowej skóry. Skóra pokrywająca zmianę jest mocno zaczerwieniona, podpuchnięta, o wzmożonym uciepleniu, tkliwa przy kontakcie. Początek choroby jest zwykle gwałtowny i ostry. Pacjent prezentuje różnego rodzaju objawy ogólne, na przykład gorączkę do 40 stopni Celsjusza, osłabienie, dreszcze, uczucie rozbicia, powiększenie pobliskich węzłów chłonnych. W większości przypadków choroba rozpoczyna się w wyniku nadkażenia innej zmiany skórnej obecnej na pierwotnie zdrowej skórze, na przykład w punkcie ukąszenia owada, urazu mechanicznego, zadrapania. Wówczas w obrębie rumienia uzewnętrznia się też rana umożliwiająca rozwój infekcji. W większości przypadków róża umiejscawia się w obrębie podudzia, na twarzy, a także często u kobiet po zabiegu mastektomii. Po przebytej chorobie pacjentowi nie pozostają trwałe blizny. Wyróżnić można kilka klinicznych odmian róży: różę krwotoczną, pęcherzową, martwiczą, ropowiczą oraz nawrotową.
Powikłania
Przechorowanie niestety nie daje odporności na kolejne zakażenia, co więcej u pacjentów predysponowanych z reguły powraca. Niekiedy dochodzi do powikłania choroby. Wówczas mogą pojawić się znaczące nieprawidłowości ogólnoustrojowe, takie jak zapalenie naczyń limfatycznych i żylnych, ropowica, słoniowacizna, niekiedy gorączka reumatyczna ewentualnie kłębuszkowe zapalenie nerek.
Diagnoza i leczenie róży
Zdiagnozowanie choroby najczęściej odbywa się na podstawie zgłaszanych przez pacjenta charakterystycznych objawów klinicznych. W leczeniu tej choroby bakteryjnej niezwykle ważne jest jak najszybsze ustalenie rozpoznania i włączenie odpowiedniej antybiotykoterapii (penicylina, amoksycyklina, erytromecyna). Z tego powodu konieczne jest przeprowadzenie podstawowych badań laboratoryjnych: morfologii krwi, a także w uzasadnionych przypadkach USG dopplerowskiego i angiografii kończyn dolnych. Celem złagodzenia symptomów najczęściej aplikuje się leki przeciwgorączkowe oraz przeciwbólowe (niesteroidowe leki przeciwzapalne, paracetamol), zimne okłady. Prawidłowo przeprowadzona terapia nie pozostawia powikłań, zmiany skórne zwykle ustępują po paru tygodniach. Jednakże, gdy przebieg choroby jest ostry, wówczas niezbędne jest leczenie szpitalne.
Najnowsze komentarze