W większości przypadków, do lekarzy dermatologów zgłaszają się pacjenci, którzy skarżą się na dolegliwości skórne takie jak, świąd skóry, zwiększona potliwość, łojotok, suchość skóry oraz nadmierne owłosienie.
Świąd skóry
Pierwszą, stosunkowo często spotykaną przypadłością, jest świąd skóry. Zwykle dolegliwość ta okazuje się niegroźna, nie mniej jednak może przysporzyć pacjentowi wiele dyskomfortu. Świąd jest nieprzyjemnym uczuciem, które aktywuje potrzebę nadmiernego drapania się. Nie zawsze jest wynikiem ogólnie pojętej choroby skóry. Zdarza się, że staje się dodatkowym objawem na przykład chorób narządów wewnętrznych. Patogeneza świądu skóry jest złożona oraz wieloczynnikowa przez co stanowi nie lada wyzwanie diagnostyczne dla
dermatologa. Zwykle świąd trwający dłużej niż sześć tygodni nazywany jest przewlekłym. Wyodrębnić można świąd mający związek z pierwotną chorobą skóry, świąd przy skórze niezmienionej chorobowo oraz świąd związany ze zmianami wtórnymi skóry powstałymi w efekcie przewlekłego drapania. Świąd skóry może obejmować zarówno całe ciało (świąd uogólniony), jak również konkretne fragmenty skóry (świąd miejscowy). Do przyczyn pojawienia się świądu uogólnionego zaliczyć można choroby skóry (np. alergiczne), przewlekłą niewydolność nerek, cholestazę, choroby układu krwiotwórczego, zaburzenia endokrynne i metaboliczne, świąd neuropatyczny, świąd paranowotworowy, świąt psychogenny. Natomiast świąd miejscowy zwykle wywołują choroby skóry – alergiczne, zakaźne, grzybicze, pasożytnicze, łojotokowe.
Nadmierna potliwość
Kolejną, bardzo uciążliwą dolegliwością jest nadmierna potliwość. Wzmożona potliwość (hyperhidrosis) może uzewnętrzniać się w konkretnych okolicach ciała (najczęściej pachy, dłonie, stopy), ale również może przybrać postać uogólnioną i wówczas dotyczy całej skóry pacjenta. Nadmierna potliwość lub nadpotliwość może być wtórna do chorób ogólnoustrojowych, mieć związek z chorobami endokrynologicznymi, chorobami układu nerwowego oraz nerwów obwodowych, jak również chorobami hematologicznymi. Jednakże najczęstszą przyczynę nadmiernego pocenia stanowią skłonności osobnicze, które są mocno związane ze stresem, lękiem oraz innego typu emocjami. Pocenie pojawiające się tylko w okolicy nosa, określane mianem ziarnistości czerwonej nosa, na ogół pojawia się u małych pacjentów. Pocenie smakowe daje o sobie znać po spożyciu potraw mocno doprawionych i gorących, umiejscowione jest na nosie, czole oraz karku.
Łojotokowe zapalenie skóry
Następną przypadłością, która jest częstym powodem odwiedzin gabinetów dermatologicznych jest łojotok czyli łojotokowe zapalenie skóry. Łojotok objawia się nadmiernym wydzielaniem łoju przez gruczoły łojowe na powierzchnię skóry. Zazwyczaj w obrębie obfitującym w te gruczoły jest najbardziej intensywny. Wówczas skóra jest lśniąca, tłusta, obfituje w rozszerzone ujścia gruczołów łojowych, które wypełniają masy łojowo-rogowe. Choroba w większości przypadków daje o sobie znać w okresie dojrzewania i przekwitania, ale również przy innych zaburzeniach hormonalnych i niektórych chorobach metabolicznych. Niezwykle duży wpływ na regulację łoju mają działanie stresu, zbyt duża ilość androgenów oraz deficyty witaminowe, na przykład niedobór witamin z grup E, A czy B2.
Sucha skóra
Również skóra sucha często powoduje, że pacjenci szukają pomocy u lekarza dermatologa. Skóra sucha to stan patologiczny, który cechuje się nadmiernym złuszczaniem się powierzchni skóry, szorstkością przy dotyku, skłonnością do pękania naskórka, odczynem rumieniowym oraz lichenifikacją (zliszajowaceniem skóry). Z reguły chorzy odwiedzający gabinet dermatologiczny skarżą się na dolegliwości podmiotowe. Symptomy zgłaszane to przede wszystkim różnego rodzaju doznania określane jako dyskomfort, świąd czy ewentualnie pieczenie skóry, uczucie ściągnięcia oraz bolesność. Suchość skóry może pojawiać się jako objaw w przebiegu chorób skóry, takich jak na przykład rybia łuska, atopowe zapalenie skóry, łuszczyca, ale również towarzyszyć stanom chorobowym przebiegającym z niewłaściwym wydzielaniem łoju oraz potu (stwardnienie rozsiane, AIDS, a także inne choroby neurologiczne) oraz chorób ogólnoustrojowych (niedoczynność tarczycy, cukrzyca, przewlekła niewydolność nerek). Suchość skóry może również towarzyszyć procesowi starzenia się skóry. Dodatkowo wymienić można cały szereg czynników zewnątrzpochodnych, które wykazują niebagatelny wpływ na rozwój suchości skóry. Zaliczyć do nich można czynniki klimatyczne (wiatr, ekstremalne temperatury powietrza, długotrwała ekspozycja na działanie promieni UV), czynniki środowiskowe (światło jarzeniowe, urządzenia ochładzające pomieszczenia), jak też czynniki skorelowane ze środowiskiem zawodowym (narażenie na działanie substancji toksycznych, drażniących, alergizujących). Do wystąpienia suchości skóry może prowadzić także nieprawidłowa pielęgnacja skóry (zbyt gorące kąpiele, intensywnie odtłuszczające mydła itp.). Nadmierne wysuszenie skóry może towarzyszyć różnego rodzaju niedoborom pokarmowym, witaminowym, ale również stosowaniu niektórych leków (glikokortykosteroidów, moczopędnych, retinoidów).
Nadmierne owłosienie
Również nadmierne owłosienie stanowi dolegliwość, która sprawia dyskomfort głównie wśród pacjentek. Zależnie od umiejscowienia nadmiernego owłosienia wyodrębnić można hipertrychozę, hirsutyzm oraz wirylizację. Nadmierne owłosienie pojawia się najczęściej, gdy w organizmie kobiety zaczynają dominować męskie hormony płciowe (androgeny). Przede wszystkim jest to testosteron. Nadprodukcja androgenów może wynikać z chorób, takich jak ponadnormatywna masa ciała, wrodzony przerost nadnerczy, zespół Cushinga, zespół policystycznych jajników, insulinooporność, ale również przyjmowanie leków (antykoncepcyjnych, stereoidów anabolicznych itp.). Zwykle diagnostykę oraz leczenie tego schorzenia przeprowadza się w gabinecie dermatologa. Czasem przez wzgląd na zaburzenia hormonalne konieczna jest konsultacja endokrynologiczna. Bardzo dobrym sposobem na pozbycie się nadmiernego owłosienia, oprócz stosowania leków (środki antykoncepcyjne, antyandrogeny), jest laserowa depilacja włosów.
Najnowsze komentarze